Hakimler

Eğer Yeşu Kitabı İsrail için bir zirve noktasıysa, Hakimler dik bir düşüştür. Yeşu öldükten sonraki kaotik yılları kapsayan cesur, zorlu bir kitaptır. Merkezi bir lider veya kral olmadan oymaklar dağıldı. Metin bu karmaşayı açıklamak için akıldan çıkmayan bir ifadeyi tekrarlar: "Herkes kendi gözünde doğru olanı yaptı."

Hikaye trajik bir aşağı doğru sarmalda ilerler. Bu sadece bir döngü değil; her seferinde daha da kötüleşir. Halk Tanrı'dan uzaklaşır, yerel savaş ağaları tarafından fethedilir, yardım için haykırır ve Tanrı onları kurtarmak için "Hakim" denen bir lider gönderir. Ancak unvan sizi yanıltmasın. Bunlar mahkeme salonundaki yargıçlar değil; kabile gerilla savaşçılarıdır. Gideon ve Şimşon gibi karakterler ünlü olsa da, aslında şüpheli ahlaki seçimler yapan derinden kusurlu insanlardı.

Kitabın sonunda işler dibe vurur. Ulus, oymağın oymağa karşı savaştığı acımasız bir iç savaşa sürüklenir. Çok karanlık bir notla biter ve okuyucuyu boşlukta hissettirir. İsrail'in kendini yönetemediğini ve düzeni sağlamak için gerçek, doğru bir krala umutsuzca ihtiyaç duyduğunu acı bir şekilde netleştirir. Bu umutsuzluk, Rut kitabının nazik hikayesi için mükemmel sahneyi hazırlar.