1Atëherë Jobi hapi gojën dhe mallkoi ditën e lindjes së tij.stylus···2Kështu Jobi mori fjalën dhe tha:stylus···3"Humbtë dita në të cilën linda dhe nata që tha: "U ngjiz një mashkull!".stylus···4Ajo ditë u bëftë terr, mos u kujdesoftë për të Perëndia nga lart, dhe mos shkëlqeftë mbi të drita!stylus···5E marrshin përsëri terri dhe hija e vdekjes, qëndroftë mbi të një re, furtuna e ditës e tmerroftë!stylus···6Atë natë e marrtë terri, mos hyftë në ditët e vitit, mos hyftë në llogaritjen e muajve!stylus7Po, ajo natë qoftë natë shterpe, mos depërtoftë në të asnjë britmë gëzimi.stylus···8E mallkofshin ata që mallkojnë ditën, ata që janë gati të zgjojnë Leviathanin.stylus···9U errësofshin yjet e muzgut të tij, le të presë dritën; por mos e pastë fare dhe mos paftë ditën që agon,stylus···10sepse nuk e mbylli portën e barkut të nënës sime dhe nuk ua fshehu dhembjen syve të mi.stylus···11Pse nuk vdiqa në barkun e nënës sime? Pse nuk vdiqa sapo dola nga barku i saj?stylus···12Pse vallë më kanë pritur gjunjët, dhe sisët për të pirë?stylus···13Po, tani do të dergjesha i qetë, do të flija dhe do të pushoja,stylus···14bashkë me mbretërit dhe me këshilltarët e dheut, që kanë ndërtuar për vete rrënoja të shkretuara,stylus···15ose bashkë me princat që kishin ar ose që mbushën me argjend pallatet e tyre.stylus···16Ose pse nuk qeshë si një dështim i fshehur, si fëmijët që nuk e kanë parë kurrë dritën?stylus···17Atje poshtë të këqinjtë nuk brengosen më, atje poshtë çlodhen të lodhurit.stylus···18Atje poshtë të burgosurit janë të qetë bashkë, dhe nuk e dëgjojnë më zërin e xhelatit.stylus···19Atje poshtë ka të vegjël dhe të mëdhenj, dhe skllavi është i lirë nga pronari i tij.stylus···20Pse t'i japësh dritë fatkeqit dhe jetën atij që ka shpirtin në hidhërim,stylus···21të cilët presin vdekjen që nuk vjen, dhe e kërkojnë më tepër se thesaret e fshehura;stylus···22gëzohen shumë dhe ngazëllojnë kur gjejnë varrin?stylus23Pse të lindë një njeri rruga e të cilit është fshehur, dhe që Perëndia e ka rrethuar nga çdo anë?stylus···24Në vend që të ushqehem, unë psherëtij, dhe rënkimet e mia burojnë si uji.stylus···25Sepse ajo që më tremb më shumë më bie mbi krye, dhe ajo që më tmerron më ndodh.stylus···26Nuk kam qetësi, nuk kam prehje, por më pushton shqetësimi".stylus···