1Jefta frå Gilead var ei gjæv kjempa. Han var son åt ei skjøkja, men Gilead var far hans.stylusHebreerne 11:32, Hebreerne 11:32, 2. Kongebok 5:1, Dommerne 6:12, 2. Kongebok 5:12Med kona si hadde Gilead og søner; då dei vart vaksne, jaga dei Jefta burt, og sagde til honom: «Du fær ingen lut i arven etter far vår; for du er son åt ei framand kvinna.»stylus5. Mosebok 23:2, 1. Mosebok 12:10, Ordspråkene 2:16, 5. Mosebok 23:2, 1. Mosebok 12:103Då rømde Jefta for brørne sine, og sette seg ned i Tob-land, og det samla seg mange lause karar ikring honom, og var med honom på ferderne hans.stylusDommerne 9:4, Dommerne 9:4, 1. Samuelsbok 22:2, 2. Samuelsbok 10:8, Job 30:14So leid det av ei tid; då var det ammonitarne gjorde åtak på Israel,stylusDommerne 10:9, Dommerne 10:95og då ammonitarne bar våpn mot Israel, tok styresmennerne i Gilead ut, og vilde henta Jefta heim frå Tob-land.stylus1. Samuelsbok 11:12, 1. Korinterbrev 1:27, 1. Korinterbrev 1:29, Salmene 118:22, Salmene 118:236«Kom og ver føraren vår,» sagde dei med honom, «so vil me strida mot ammonitarne!»stylus7«Var det ’kje de som hata meg, og dreiv meg burt frå heimen min?» svara Jefta; «kvi kjem de då til meg no som de er i naud?»stylus1. Mosebok 26:27, 1. Mosebok 26:27, Åpenbaringen 3:9, Åpenbaringen 3:9, 1. Mosebok 45:48«Difor er det me no kjem att til deg,» svara styresmennerne: «Gjeng du med oss og strider mot ammonitarne, so skal du vera hovdingen vår og styra alle Gileads-buarne.»stylusDommerne 10:18, Dommerne 10:18, 2. Mosebok 10:17, 2. Mosebok 8:28, 2. Mosebok 8:89Då sagde Jefta til styresmennerne i Gilead: «Vert eg med dykk heim, og strider mot ammonitarne, og Herren gjev deim i mi magt, skal eg so vera hovdingen dykkar?»stylus4. Mosebok 32:20, 4. Mosebok 32:29, 4. Mosebok 32:20, 4. Mosebok 32:2910Og dei svara: «Herren skal vera vårt vitne at me i eit og alt vil gjera som du segjer!»stylusJeremia 42:5, Jeremia 42:5, 1. Mosebok 31:50, 1. Mosebok 31:50, 1. Mosebok 16:511Då gjekk Jefta med styresmennerne; folket sette honom til sin hovding og førar, og i Mispa tok han upp att alle ordi sine for Herrens åsyn.stylus1. Samuelsbok 10:17, Dommerne 20:1, Dommerne 10:17, 1. Samuelsbok 10:17, Dommerne 20:112So sende han bod til ammonitarkongen, og sagde: «Hev me noko ubytt, eg og du, sidan du kjem hit og gjer åtak på landet mitt?»stylus5. Mosebok 2:26, Matteus 18:15, Matteus 18:16, 5. Mosebok 2:26, Matteus 18:1513Då sagde ammonitarkongen til sendemennerne åt Jefta: «Då Israel kom frå Egyptarland, tok dei landet mitt, frå Arnon til Jabbok og til Jordan. Gjev det no att med godo!»stylus1. Mosebok 32:22, 1. Mosebok 32:22, 4. Mosebok 21:24, 4. Mosebok 21:26, 4. Mosebok 21:2414Og Jefta sende endå ein gong bod til ammonitarkongenstylusRomerne 12:18, Salmene 120:7, 1. Petersbrev 3:11, Hebreerne 12:14, Romerne 12:1815med dei ordi: «So segjer Jefta: «Israel hev ikkje teke land frå Moab eller frå Ammon.stylus5. Mosebok 2:9, 5. Mosebok 2:19, 5. Mosebok 2:9, 5. Mosebok 2:19, 4. Mosebok 21:2716På vegen frå Egyptarland for Israel igjenom øydemarki til Sevhavet og kom til Kades.stylus4. Mosebok 14:25, 5. Mosebok 1:40, 4. Mosebok 14:25, 5. Mosebok 1:40, 4. Mosebok 20:117Då sende dei bod til kongen i Edom, og sagde: «Kjære, lat oss få fara gjenom landet ditt!» Men Edom-kongen høyrde ikkje på dei. Til Moab-kongen sende dei og bod; men han vilde ikkje heller. So gav dei seg til i Kades.stylus4. Mosebok 20:14, 4. Mosebok 20:21, 4. Mosebok 20:1, 4. Mosebok 20:14, 4. Mosebok 20:2118Sidan heldt dei fram gjenom øydemarki. Dei for utanikring Edomitarlandet og Moabitarlandet, til dei kom austanum Moab, og lægra seg på hi sida Arnon; dei kom ikkje inn på Moabs grunn; for Arnon er landskilet åt Moab.stylus5. Mosebok 2:1, 5. Mosebok 2:8, 5. Mosebok 2:1, 5. Mosebok 2:8, 4. Mosebok 33:3719So sende Israel bod til Sihon, amoritarkongen, kongen i Hesbon, og sagde: «Kjære, lat oss få fara gjenom landet ditt, so me kjem dit me skal!»stylusJosva 13:8, Josva 13:12, 5. Mosebok 2:26, 5. Mosebok 2:36, 4. Mosebok 21:2120Men Sihon trudde ikkje Israel so vel at han torde lata dei fara gjenom riket sitt; han samla heile heren sin, og dei lægra seg i Jahsa, og gav seg i strid med Israel.stylusJosva 13:15, Josva 13:32, Salmene 136:17, Salmene 136:21, Nehemja 9:2221Og Herren, Israels Gud, gav Sihon og heile heren hans i Israels hender; Israel slo deim, og lagde under seg alle amoritarbygderne der i landet;stylus22heile Amoritarriket lagde dei under seg, frå Arnon til Jabbok, og frå øydemarki til Jordan.stylus5. Mosebok 2:36, 5. Mosebok 2:3623So hev då Herren, Israels Gud, teke landet frå amoritarne og gjeve det til folket sitt, til Israel, og no vil du eigna det til deg!stylus24Er det ’kje so at det som Kamos, guden din, let deg vinna, det eignar du til deg, og alt det som Herren, vår Gud, gjer rydigt for oss, det eignar me til oss?stylus4. Mosebok 21:29, 4. Mosebok 21:29, Mika 4:5, Salmene 78:55, 1. Kongebok 11:725Er då du so mykje betre enn Balak Sipporsson, Moabs-kongen? Trætta han med Israel, eller tok på deim?stylusMika 6:5, Mika 6:5, Josva 24:9, Josva 24:10, Josva 24:926No er det tri hundrad år sidan Israel busette seg i Hesbon og dei bygderne som ligg umkring, og i Aroer, og bygdarne der umkring og i alle byarne langsmed Arnon; kvi hev de ’kje teke deim att i all den tidi?stylus5. Mosebok 2:36, 5. Mosebok 2:36, Dommerne 3:11, 5. Mosebok 2:24, 4. Mosebok 21:2527Eg hev ikkje gjort deg noko vondt; men du gjer meg stor urett med di du tek på meg. Herren, som er den øvste domaren, skal i dag døma millom Israel og Ammon.»»stylus1. Samuelsbok 24:15, 1. Samuelsbok 24:12, 1. Mosebok 18:25, 1. Mosebok 16:5, 1. Samuelsbok 24:1528Men ammonitarkongen vilde ikkje høyra på det bodet Jefta sende honom.stylus2. Kongebok 14:11, 2. Kongebok 14:11, Ordspråkene 16:18, Ordspråkene 16:1829Då kom Herrens Ande yver Jefta, og han for gjenom Gilead og Manasse; so for han fram til Gileadvarden, og Gileadvarden for han fram imot ammonitarne.stylus4. Mosebok 11:25, 4. Mosebok 11:25, Dommerne 3:10, Dommerne 3:10, Dommerne 13:2530Og Jefta gjorde ein lovnad til Herren, og sagde: «Gjev du ammonitarne i henderne mine,stylus1. Mosebok 28:20, 1. Mosebok 28:20, 1. Samuelsbok 1:11, 1. Samuelsbok 1:11, Forkynneren 5:431då skal den som gjeng ut or husdøri mi og møter meg når eg kjem vel heim att frå ammonitarne, då skal den høyra Herren til; eg skal ofra honom til eit brennoffer.»stylusSalmene 66:13, Salmene 66:14, Salmene 66:13, Salmene 66:14, Jesaja 66:332So for han fram imot ammonitarne, og stridde mot deim, og Herren gav deim i henderne hans.stylusDommerne 2:18, Dommerne 1:4, Dommerne 3:10, Dommerne 2:18, Dommerne 1:433Han slo deim, og elte deim frå Aroer til burtimot Minnit, og tok tjuge byar ifrå deim; sidan elte han deim alt til Abel-Keramim, det vart eit stort mannefall på deim. Då laut Ammons-sønerne bøygja seg under Israel.stylusEsekiel 27:17, Esekiel 27:17, 5. Mosebok 2:36, 5. Mosebok 2:3634Då Jefta kom heim att til garden sin i Mispa, gjekk dotter hans ut imot honom, og fagna honom med trummor og dans; ho var einaste barnet hans; umfram henne hadde han ’kje anten son eller dotter.stylusJeremia 31:4, 2. Mosebok 15:20, Jeremia 31:4, 2. Mosebok 15:20, Dommerne 11:1135Med det same han fekk sjå henne, reiv han sund klædi sine, og ropa: «Gud trøyste oss, mi dotter! for ei sorg du veld meg! for ei ulukke du fører meg i! Eg hev gjort so dyr ein lovnad til Herren, og eg kann ikkje taka att ordet mitt.»stylus1. Mosebok 37:34, 1. Mosebok 37:35, Dommerne 21:1, Dommerne 21:7, Matteus 14:736Då sagde ho til honom: «Far, hev du gjort so dyr ein lovnad til Herren, so gjer det med meg som du gav ordet ditt på, sidan Herren let deg få hemn yver ammonitarne, uvenerne dine!stylusRomerne 16:4, 2. Samuelsbok 18:19, Filipperne 2:30, Apostlenes gjerninger 21:13, Romerne 16:437Men ein ting vilde eg gjerne skulde gjerast for meg,» sagde ho med far sin: «Lat meg vera fri tvo månader, so vil eg ganga ned på heidarne med venorne mine og gråta yver mitt unge liv, eg som lyt fara burt møy!»stylusLukas 1:25, Lukas 1:25, 1. Samuelsbok 1:6, 1. Samuelsbok 1:638«Gjer so!» svara han, og sagde ho kunde vera burte tvo månader. So gjekk ho med venorne sine, og gret på heidarne yver sitt unge liv.stylus39Men då tvo månader var lidne, kom ho att til far sin, og då gjorde han med henne det som han hadde lova; og ho hadde aldri vore nær nokon mann. Sidan vart det sed i IsraelstylusDommerne 11:31, Dommerne 11:31, 1. Samuelsbok 2:18, 1. Samuelsbok 1:28, 3. Mosebok 27:2840at Israels-døtterne år for år gjeng av og syng minnekvede um dotter åt Jefta frå Gilead, fire dagar um året.stylus1. Kongebok 9:25, Dommerne 5:11, 1. Kongebok 9:25, Dommerne 5:11
