1Ai dykk som sit trygge på Sion, utan sut på Samarias berg, dei fremste i det gjævaste folk, som fær vitjing av Israels hus!stylus···2Drag burt til Kalne og sjå, og endå lenger, til Stor-Hamat fram, og stig ned til Gat i Filistarland! Er dei betre enn desse riki? Er deira land større enn dykkar?stylus···3De som vond-dagen set på dør og valdsmannen sessar på stol.stylus···4På filsbeins-sæte dei ligg, og late på pallen dei heng. Av fenaden lambi dei et, og gjødkalv-bingen gjev steik.stylus···5Dei sullar til harpe-slått liksom David dei lagar seg spel.stylus···6Av bollar drikk dei vin, og med dyraste olje seg salvar, dei sturar ikkje for Josefs skade.stylus···7Difor skal desse vera fremst i den landlyste flokken, og letings-sullen vert slutt.stylus···8Herren, Herren hev svore ved seg sjølv, segjer Herren, allhers Gud: Jakobs høgferd mislikar eg, eg hatar hans slott, og by og bol gjev eg upp.stylus···9Og um det so berre var tie mann att i eitt einaste hus, dei skal døy.stylus···10Og frenden og brennaren kjem til å bera beini or huset. Spør han so den som er inst inni huset: «Er det nokon att hjå deg?» Han svarar: «Nei,» so segjer han: «Hyss!» For ikkje må nemnast Herrens namn.stylus···11For sjå, Herren byd: det store huset skal skakast i knas, og det vesle til dess at det brest.stylus···12Tru hestarne spring i brattberg ikring, tru uksen på sjøen dreg plogen, sidan de til forgift brigdar retten og vender rettferd til malurt?stylus···13I heimløyser hev dei si frygd, dei kved: «Var me ikkje hæve, at me hev vunne oss velde?»stylus···14For sjå, eg reiser imot dykk, Israels hus, eit folk, segjer Herren, allhers Gud. Og det skal dykk slå, frå Hamats grensa til øydemarks å.stylus···