1David kvad dette kvædet åt Herren då Herren hadde frelst honom frå alle uvenerne sine, og frå Saul:stylus···2«Herren er mitt berg og mi festning og min frelsar.stylus···3Gud er mitt berg som eg flyr til! Min skjold og mitt frelseshorn Mi høge borg! mi livd! Frelsaren min som friar meg ifrå vald!stylus···4Eg kallar på Herren, den høglova: Frå fiendarne mine frelsar han meg.stylus···5Daudens brot og brand kringsette meg. Straumar av vondskap skræmde meg.stylus···6Helheims reip var snørde ikring meg. Daudsens snaror fanga meg.stylus···7Men Herren kalla eg på i mi trengsla, eg ropa til min Gud. Han høyrde frå templet sitt røysti mi, mitt rop rakk fram til øyro hans.stylus···8Jordi skok seg og skalv, himmelens grunnvollar dirra, Dei skok seg, for harmen hans loga upp:stylus···9Røyk steig upp frå nasen hans, eld frå munnen hans åt ikring seg, gloande kol loga frå honom.stylus···10Han lægde himmelen og steig ned, med kolmyrker under føterne sine.stylus···11Han for fram på kerub og flaug og sveiv på vengjerne åt vinden.stylus···12Myrkret gjorde han til åklæde kring seg, tjeldet hans var myrke vatn, tjukke skyer.stylus···13Frå glansen fyre andlitet hans brann gloande kol.stylus···14Herren tora i himmelen, den Høgste let høyra si røyst:stylus···15Pilerne sine skaut han og spreidde deim, eldingar sende han og fortulla deim.stylus···16Djupålarne i havet kom upp i dagen, grunnvollarne i jordi vart berrsynte ved Herrens trugsmål, ved andepusten frå hans nase.stylus···17Han rette ut handi frå høgdi og greip meg, han drog meg upp or store vatn.stylus···18Han frelste meg frå min megtige fiende, frå uvenern’ mine, dei var meg for sterke.stylus···19Dei for imot meg på motgangsdagen; men Herren vart studnaden min.stylus···20Han førde meg ut i vidt rom. Han frelste meg, for han hadde hugnad i meg.stylus···21Herren gjorde med meg etter rettferdi mi, han lønte meg etter reinleiken i henderne mine.stylus···22For eg tok vare på Herrens vegar, fall ikkje i vondskap frå min Gud.stylus···23Nei, alle hans rettar hadde eg for auga, bodordi hans veik eg ikkje ifrå.stylus···24So var eg ulastande for honom og tok meg i vare for mi synd.stylus···25Og Herren lønte meg etter mi rettferd, etter reinleiken min for hans augo.stylus···26Mot den godlyndte syner du deg godlyndt, mot ulastande kjempa ulastande.stylus···27Mot den reine syner du deg rein, mot den rangsnudde syner du deg rang.stylus···28For du frelsar arme folk, men augo dine er mot dei ovmodige til å tvinga deim ned.stylus···29For du er mi lampa, Herre, og Herren gjer myrkret mitt bjart.stylus···30Ved deg eg renner mot herflokkar, ved min Gud stormar eg murar.stylus···31Gud, ulastande er hans veg; Herrens ord er skirt, han er ein skjold for alle deim som flyr til honom.stylus···32For kven er Gud forutan Herren? Kven er eit berg utan vår Gud?stylus···33Gud, han som gyrder meg med kraft, og leider den ulastande på hans veg,stylus···34som gjev meg føter liksom hindarne, og set meg upp på høgderne mine,stylus···35som lærer henderne mine upp til strid, so armarne spenner koparbogen.stylus···36Du gav meg frelsa di til skjold, og småminkingi di ho gjorde meg stor.stylus···37Du gjorde rom for stigi mine, og oklo mine vagga ikkje.stylus···38Eg forfylgde fiendarne mine og tynte deim. Eg vende ikkje um fyrr eg fekk gjort ende på deim.stylus···39Eg gjorde ende på deim og slo deim i knas, so dei vann ikkje reisa seg. Dei fall under føterne mine.stylus···40Du gyrde meg med kraft til striden. Du bøygde motmennern’ mine under meg.stylus···41Fiendarne mine let du snu ryggen til meg, deim som hatar meg, rudde eg ut.stylus···42Dei såg seg um - men ingen frelste - til Herren, men han svara deim ikkje.stylus···43Eg smuldra deim som dust på jordi; som søyla på gator krasa eg deim; eg trakka deim ned.stylus···44Du frelste meg ut or mitt folks ufred, til hovud for heidningar vara du meg; folk som eg ikkje kjende, tente meg.stylus···45Ukjende folk smeikte for meg, ved gjetordet um meg lydde dei meg.stylus···46Ja, framandfolk visna av, gjekk skjelvande ut or borgerne sine.stylus···47Herren liver! lova vere han, mitt berg! Ja, upphøgd vere Gud, mitt frelse-berg,stylus···48Gud som gjev meg hemn, legg folkeslag under megstylus···49og fører meg ut frå fiendarne mine! Ja - du som lyfter meg høgt yver motmennern’ mine og bergar meg undan frå valdsmanns hand!stylus···50Difor, Herre, vil eg prisa deg millom heidningarn’, og lovsyngja ditt namn.stylus···51For han gjer kongen sin sigersæl, gjer miskunn mot honom han salva, mot David og ætti hans til æveleg tid.»stylus···