1Herrens engel kom frå Gilgal upp til Bokim og sagde: «Eg henta dykk ut or Egyptarland, og fylgde dykk til det landet eg lova federne dykkar, og eg sagde: «Aldri i verdi skal eg brjota mi pakt med dykk,stylus3. Mosebok 26:42, 1. Mosebok 17:7, 1. Mosebok 17:8, 2. Mosebok 20:2, 3. Mosebok 26:422og de skal ikkje gjera samband med deim som bur her i landet; de skal riva ned altari deira!» Men de høyrde ikkje på ordi mine. Kvi gjorde de ’kje det?stylus5. Mosebok 7:2, 5. Mosebok 7:4, 5. Mosebok 7:2, 5. Mosebok 7:4, Jeremia 2:363So segjer eg dykk: Eg vil ikkje driva deim burt for dykk; dei skal vera til broddar i sidorne dykkar, og gudarne deira skal verta ei snara for dykk.»stylusJosva 23:13, Josva 23:13, 4. Mosebok 33:55, 4. Mosebok 33:55, 5. Mosebok 7:164Soleis tala Herrens engel til alle Israels-sønerne. Då gret folket høgt;stylusEsra 10:1, Lukas 7:38, 1. Samuelsbok 7:6, Ordspråkene 17:10, Lukas 6:215difor kalla dei den staden Bokim. Der ofra deim til Herren.stylusJosva 7:26, Dommerne 6:24, 1. Mosebok 35:8, Dommerne 13:19, 1. Samuelsbok 7:96Då Josva hadde bede farvel med folket, og Israels-sønerne var farne heim, kvar til sin odel, for å eigna til seg landet,stylusJosva 24:28, Josva 24:31, Josva 24:28, Josva 24:31, Josva 22:67då tente folket Herren so lenge Josva var til, og so lenge dei gamle var til, som livde etter Josva, og hadde set alle dei storverk Herren hadde gjort for Israel.stylusJosva 24:31, Filipperne 2:12, Josva 24:31, Filipperne 2:12, 2. Krønikebok 24:28Men då Josva Nunsson, Herrens tenar, var slokna, hundrad og ti år gamall,stylusJosva 24:29, Josva 24:30, Josva 24:29, Josva 24:309og dei hadde gravlagt honom på hans eigen gard og grunn i Timnat-Heres i Efraimsheidi, nordanfor Ga’asfjell,stylusJosva 19:50, Josva 19:50, Josva 24:30, Josva 24:3010og då heile den ætti var fari til federne sine, og det stod fram ei ny ætt, som ikkje kjende Herren og ikkje visste kva han hadde gjort for Israel,stylus1. Samuelsbok 2:12, 1. Samuelsbok 2:12, 2. Mosebok 5:2, 2. Mosebok 5:2, Titus 1:1611då gjorde Israels-sønerne det som var Herrens imot, og dyrka Ba’als-bilæti;stylusDommerne 4:1, Dommerne 6:1, Dommerne 10:6, Dommerne 3:7, Dommerne 4:112dei vende seg frå Herren, sin fedregud, som hadde ført deim ut or Egyptarlandet, og heldt seg til andre gudar, gudarne åt grannefolki, og låg på kne for deim, og arga Herren;stylus2. Mosebok 20:5, 2. Mosebok 20:5, 5. Mosebok 29:25, 5. Mosebok 6:14, 5. Mosebok 6:1513dei vende seg frå Herren og dyrka Ba’al og Astarte-bilæti.stylusDommerne 10:6, Dommerne 10:6, Dommerne 3:7, Salmene 106:36, Dommerne 3:714Då vart Herren brennande harm på Israel, og gav deim i henderne på røvarar, som herja deim; han slepte deim i henderne på uvenerne deira rundt um, og dei kunde ikkje lenger standa seg mot fiendarne.stylus2. Kongebok 17:20, Salmene 106:40, Salmene 106:42, 2. Kongebok 17:20, Salmene 106:4015Kvar dei for fram, var Herrens hand imot deim, so det gjekk deim ille, som Herren hadde sagt deim, og som Herren hadde svore, og dei kom i stor naud.stylus5. Mosebok 28:15, 5. Mosebok 28:68, Josva 23:15, Josva 23:16, 5. Mosebok 28:1516Då vekte Herren upp domarar, som berga deim frå røvararne.stylusApostlenes gjerninger 13:20, Apostlenes gjerninger 13:20, 1. Samuelsbok 12:11, Salmene 106:43, Salmene 106:4517Men dei lydde ikkje domarane sine heller, og heldt seg med andre gudar, og låg på kne for deim; dei tok snart ut av den vegen som federne deira hadde fylgt; for dei lydde Herrens bod, men so gjorde ikkje desse.stylusGalaterne 1:6, 5. Mosebok 9:12, Galaterne 1:6, 5. Mosebok 9:12, Dommerne 2:718Og kvar gong Herren let ein domar standa fram millom deim, so var Herren med domaren, og berga deim frå uvenerne deira so lenge domaren livde; for Herren ynkast yver deim når dei sukka og stunde for di dei vart tvinga og trælka.stylus5. Mosebok 32:36, Josva 1:5, 5. Mosebok 32:36, Josva 1:5, 2. Mosebok 2:2419Men ikkje fyrr var domaren burte, fyrr dei fall ifrå att, og for endå verre åt enn federne sine, heldt seg til andre gudar, og dyrka deim, og bad til deim; dei lagde ’kje ned noko av det vonde dei hadde fyre seg, eller av si tråssuge framferd.stylusDommerne 8:33, Dommerne 8:33, Dommerne 4:1, Dommerne 4:1, Dommerne 3:1120Då vart Herren harm på Israel, og han sagde: «For di dette folket hev brote den pakti eg gjorde med federne deira, og ikkje hev lydt mine ord,stylusDommerne 2:14, Dommerne 2:14, Josva 23:16, Josva 23:16, 5. Mosebok 29:1021so vil ikkje eg heller hjelpa deim meir, og ikkje driva ut noko av dei folki som Josva let vera att då han døydde;stylusJosva 23:13, Josva 23:13, Dommerne 2:3, Dommerne 2:3, Dommerne 3:322med deim skal Israel røynast um dei vilde halda seg etter Herrens vegar og ganga på deim, som federne deira gjorde.»stylus5. Mosebok 8:2, 5. Mosebok 8:2, 5. Mosebok 8:16, 5. Mosebok 8:16, 5. Mosebok 13:323Soleis var det Herren let desse folki få vera, og ikkje straks dreiv deim ut, og ikkje gav deim i Josvas hender.stylus